ALIDYA 5flac340mg+5flac.10ml oplosmiddel

Beschrijving

Alidya is de eerste injecteerbare oplossing voor de behandeling van cellulitis, d.w.z. een injecteerbare oplossing voor specifiek medisch gebruik met een intradermaal therapieprotocol met fysiologische en parafysiologische veranderingen die verband houden met het ontstaan en de evolutie van gynoïde lipodystrofie (cellulitis). Het is ontwikkeld door Prof. Pasquale Motolese, en wereldwijd gepatenteerd. Indicaties: behandeling van gynoïde lipodystrofie (cellulitis), behandeling na liposuctie, na intralipototherapie, lipoedeem met of zonder limphedema, subacute vetweefselveranderingen.

Het Alidya-project wordt gerealiseerd met het doel een niet-functionele maar ondersteunende therapie te bieden met middelen om veranderingen in de huidstructuur en subacute weefsels voor lipodystrofie en hypotrofie te corrigeren. Deze veranderingen komen klinisch tot uiting in de aanwezigheid van kleine depressies-negatieve vlekken op het huidoppervlak, die leiden tot een oneffen en gebarsten huid.

De correctie van deze huiddepressies, deuken aan het huidoppervlak kan niet worden bereikt met de bestaande absorberende vulstoffen die op de markt beschikbaar zijn, in verband met mislukte pogingen met polyactisch zuur dat zeer reactief en profibrotisch bleek te zijn met aanzienlijke vorming van littekenweefsel. In werkelijkheid is het technisch zeer moeilijk om correcties aan te brengen met gelatineuze en zeer viskeuze producten die microdeeltjes afgeven.

Alidya, met zijn speciale formulering, is bedoeld voor oppervlakkig subacuut weefsel en verschilt van de rest van de producten omdat het ook reageert op diepere delen van de huid zoals de dermis. Alydia vertegenwoordigt een nieuwe klasse injectables op basis van aminozuren, gelijk aan die welke reeds op de markt zijn en gebruikt worden bij de verjonging van de huid (Jalupro, Skinr..) het verschil is dat de formulering van Alidya beter aangepast is aan de biologische omgeving, of het nu gaat om een oppervlakkig of dieper gelegen deel van de huid.

Alydia is een injectieoplossing voor de subacute buitenhuid, die bestanddelen bevat die snel (binnen enkele uren) worden geabsorbeerd en geen stoffen met farmacologische werking bevatten.

Hoewel er geen ander product bestaat met een soortgelijke specifieke indicatie, zijn er een groot aantal producten met een soortgelijke samenstelling, die worden gebruikt voor huidverjonging en biorestructurering. Het verschil tussen deze producten en Alidya is dat de formulering van Alidya zich aanpast aan de osmolariteit en pH-waarden in verschillende omgevingen, niet alleen die in de lederhuid.

Medische beoordeling

Uit klinisch onderzoek bij vrouwen tussen 28 en 65 jaar blijkt dat de injecteerbare media uitstekend worden verdragen, zonder enige vorm van huidreactie. Bovendien bleek uit de eerste studie (35 vrouwen werden binnen 7 weken eenmaal per week behandeld) dat de ondervraagde vrouwen zeer tevreden waren en de behandeling zo spoedig mogelijk wilden herhalen.

Alidya

Alidaya is de eerste injecteerbare oplossing voor de behandeling van cellulitis, d.w.z. een injecteerbare oplossing voor specifiek medisch gebruik met een intradermaal therapieprotocol met fysiologische en parafysiologische veranderingen die verband houden met het ontstaan en de evolutie van gynoïde lipodystrofie (cellulitis). Het is ontwikkeld door Prof. Pasquale Motolese, en wereldwijd gepatenteerd. Indicaties: behandeling van gynoïde lipodystrofie (cellulitis), behandeling na liposuctie, na intralipototherapie, lipoedeem met of zonder limphedema, subacute vetweefselveranderingen.

Alidya – elimineert cellulitis en geeft blijvende resultaten

Cellulitis is per definitie een verschijnsel dat een keten van negatieve lichamelijke en psychische reacties veroorzaakt.

De medische naam voor cellulitis is “ADIPOSIS DEMATOSA”.

De ontwikkeling van cellulitis verloopt langzaam en in etappes:

• Fase van de veneuze en lymfatische route: veranderde microcirculatie en kleine bloedvaten verspreiden zich in het diepe weefsel van de lederhuid;
• Oedemateuze fase: het drainagesysteem begint langzamer te functioneren en afvalstoffen worden vastgehouden in de interstitiële ruimte. Hierdoor komt het vocht via de bloedvaten in de weefsels terecht, waardoor oedeem ontstaat. De interstitiële ruimte wordt breder, onderdrukt de inhoud en vermindert de afvoer, waardoor een bezweerde cirkel ontstaat;
• Proliferatieve fase: de onregelmatigheden die optreden verstoren de regelmatige stroom van voedingsstoffen en zuurstof. De ondervoede cellen ondergaan veranderingen in aantal en grootte, de productie van glycosaminoglycanen wordt vergroot, ze lijken stroperiger van consistentie, en de elastische vezels verharden, en vormen een reticulum met het uiterlijk van vormeloze adipocyten die zich in knopen aan het oppervlak verzamelen;
• Fase sclerose: hier zijn er meer voelbare knopen, is er de reactie en het ontstaan van fibrotische littekens die ronde vormen van lederhuid trekken waardoor de oranje huid ontstaat die het karakteristieke uiterlijk van cellulitis is.

ALIDYA samenstelling

• Polyaminozure gel
• α 1-4 glycoside
• EDTA
• Samenstelling van pufferaminozuren in natriumbicarbonaatcorrectie, osmolariteitsregelaar
• D-glucopyranose: cyclische glucose genereert de intermoleculaire reactie van de alcoholgroep carbonyl koolstof pyranose vormen glucose.

Effect: mengsel van aminozuren, metaal elator, gealkaliseerd systeem verbonden met de extracellulaire ruimte kan worden gecreëerd evenwicht terug in het vetweefsel structuur.

Gebruik:

• Intradermaal: mesotherapie of 30G – 4mm naald, minstens 7 toepassingen per week, maximum 12 weken.
• Na het aanbrengen leg je de drainage
• Gebruik ten minste 12 uur na de behandeling geen cosmetica op het toepassingsgebied.
• Stel het niet bloot aan grote hitte en/of koude.

Cellulitisbehandeling – POLICLINIC Tufet

Gesprek met Prof. Pasquale Motolese over nieuwe hypotheses over de etiogenetica van cellulitis en wat we kunnen verwachten van onderzoek op curatief gebied.

Ginoïde lipodystrofie, bekend als cellulitis, is het meest controversiële huidprobleem waarvan de pathofysiologische mechanismen en het klinische beeld uiterst complex zijn en niet duidelijk zijn vastgesteld of waarover volledige overeenstemming bestaat.

Professor Motolese, wat is de laatste informatie in de wetenschappelijke literatuur?

Ik geloof niet dat de wetenschappelijke literatuur iets heeft toegevoegd over het ontstaan van cellulitis. Als we ons laatste in EJAMed gepubliceerde onderzoek over de aanwezigheid van hemosiderine en fretionen in het interstitiële gebied van vetweefsel buiten beschouwing laten, zal al het andere het twijfelachtige klinische effect van bepaalde apparaattechnologieën op dit tekort ondersteunen.

Wat zijn de beste behandelingen tegen cellulitis?

Carboxen met een effect op de arteriële microcirculatie, oude vasotrofe mesotherapie, lymfedrainagetechnieken en enkele andere zijn ongetwijfeld rationeel en soms zelfs klinisch niet aanvaardbaar. Zij kunnen echter niet de betoverde cirkel sluiten die wordt veroorzaakt door oxidatieve celschade, die volgens mij de echte boosdoener is, samen met de veranderde biochemische omstandigheden van het interstitiële weefsel van sclerose. Toen kwam een nieuwe uitvinding genaamd Alidya injectie.

Wat is het?

Het is een injectiemethode voor mesotherapie die het resultaat is van langdurig onderzoek en specifiek complex is.

Wat zullen de gevolgen zijn?

Zij worden toegediend via meervoudige gerichte activiteiten van de verschillende componenten van de injecteerbare media die hieronder kunnen worden samengevat: solubilisering en verwijdering van elementen van metallische aard, alkalinisering van de interstitiële matrix (tegengaan van hypoxische acidose), verbetering van de oxygenatie van de cellen door het ontspannen (vrijmaken) van CO2 , effect van afval- en peroxidasekrimp; inductie van herstructurering van de matrix door de aanwezigheid van microstructurele aminozuurketens volgens het juiste schema; osmolair evenwicht intra- en extracellulaire delen.

Zij worden uitgegeven door de multidirectionele werking van verschillende componenten injectieapparaten zoals: fusie en verwijdering van metaalelementen in de gealkaliseerde matrixsubruimte (contrast hypoxische acidose), verbetert de oxygenatie van de stationaire ruimte door CO2 scavenging en anti-peroxidase effect; inductie van geherstructureerde matrix door de aanwezigheid van microgestructureerde aminozuurketens volgens bepaalde sequenties; osmolair evenwicht van de intro- en outstations van de sectie.

Studies in Spanje hebben een verlies van meer centimeters in de met Alidya behandelde gebieden aangetoond.

Is het een lipolytisch effect?

Absoluut niet. Sommige medische aandoeningen worden gekenmerkt door een sterke lipoedeemcomponent, waarbij de afname van de omtrek overgaat in een structurele reorganisatie van de extracellulaire matrix. Ook kan een uniforme cytoarchitectuur van het vetweefsel worden verondersteld, die leidt tot een betere cellulaire en interstitiële fysiologische functie als gevolg van een betere biochemische en hormonale communicatie tussen deze twee delen. Lipolytische prestaties, vaak geprezen, worden door geen enkele stof bereikt omdat het stofwisselingsproces alleen kan beginnen met endogene hormonale signalen (intraadipocytair lipolytisch afhankelijk hormoon), en dus met metabolische eisen. Bovendien zijn de bekende bèta-receptoren in het vetweefsel van betrouwbare delen van het vrouwelijk lichaam zelden aanwezig of volledig afwezig naast alfa1 en alfa2, zodat een extern signaal hun ware substraat niet kan vinden. Men mag echter niet vergeten dat de ontwikkeling van fibrosclerotisch weefsel hand in hand gaat met weefselatrofie, zodat het niet juist is cellulitis te behandelen als overtollig vetweefsel, ook al staat vast dat de verhoogde aanwezigheid van vetweefsel van meet af aan als een risicofactor moet worden beschouwd.

Volgens mij voldoet dat aan het pathofysiologische plaatje dat ontbrak. Laat me uitleggen: de leer van Curri blijft als basis en zonder die leer zullen we deze nieuwe stadia van ontdekking zeker niet bereiken. Het probleem is naar mijn mening conceptueel, d.w.z. het tekort aan microcirculatie is altijd gezien aan het begin en het einde van de manifestatie bij het ontstaan van cellulitis. In feite is het zeker noodzakelijk, maar moet het worden beschouwd als een gemiddelde gebeurtenis. Voor een beter begrip van de pathogenese moet het daarom ondubbelzinnig worden geïdentificeerd als een factor die het microcirculatietekort veroorzaakt en als gevolg daarvan goed worden gedefinieerd. En dit is het laatste aspect waar ik mijn intentie op zet.

Kunt u zeggen dat de toekomst mogelijkheden biedt voor de volledige en definitieve doeltreffendheid van cellulitisbehandeling?

Onder deze omstandigheden zeg ik nee. Toekomstig onderzoek zal waarschijnlijk nieuwe horizonten openen en therapeutische strategieën aanscherpen, maar er moet rekening mee worden gehouden dat gynoïde lipodystrofie een ontwikkelingsvoorwaarde is en dat deze ontwikkeling leidt tot niet terug te draaien chemische chisto. Net zoals Curri zo’n elegante en doeltreffende uitdrukking gebruikte toen hij de evolutie van het verschijnsel “abiotrofe regressie” noemde. Natuurlijk is het een grote uitdaging om geen sclerose van het vetweefsel te bereiken en dat kunnen we met Alidya. Een ander doel is ambitieus en bijna utopisch: de reeds aangerichte schade herstellen. Het is duidelijk dat als dit op een dag wordt bereikt, therapeutische handelingen van veel groter belang zullen zijn bij ernstigere ziekten die nu zo onder de radar zijn als wij allen kennelijk denken.

Enkele algemene feiten over cellulitis

Cellulitis is een aandoening die zeer veel mensen treft, met name vrouwen in 95% van de gevallen tegenover de resterende 5% bij mannen. In de loop der jaren is er grote vooruitgang geboekt in de behandeling van cellulitis. Tegenwoordig zijn er verschillende oplossingen beschikbaar om dit probleem op te lossen met de neiging om ziekten volledig en op lange termijn op te lossen. De juiste term voor cellulitis is PEFS (oedemateuze-fibro-sclerotische panniculopathie) of liposclerose en daarmee de veranderingen die optreden in het vetweefsel.

Er zijn aders en lymfestelsel in deze gebieden. Het lymfestelsel verzamelt en verwijdert afvalstoffen uit het lichaam. Het evenwicht tussen deze twee systemen kan worden verstoord. Hierdoor vertraagt de bloedstroom en wordt het vocht in de weefsels vastgehouden, wat dit hele gebied aantast. Dit is cellulitis, een reeks veranderingen die zowel weefsel als bindweefsel in bepaalde delen van het lichaam omvat. Om preciezer te zijn, d.w.z. in alle opzichten, kan men denken aan een ontsteking, die het subacute vetweefsel aantast en zich uit in een toestand van stilstaand vocht die wij oedeem (zwelling) noemen. Cellulitis in het lichaam verandert in de loop der tijd en transformeert naar bepaalde fasen. De eerste graad heeft te maken met de zogenaamde micro-pathway van lymfe en bloed of de onevenwichtige afvoer van weefsel.

Deze voorwaarden worden gevolgd door vier gedefinieerde stadia:

• Het verval of de stagnatie van het veneuze en lymfatische systeem, die optreedt bij hypo-oxygenatie, is dus bij slechte drainage. Deze aandoening wordt gekenmerkt door de bekende sinaasappelhuid die ruw en onaangenaam aanvoelt als gevolg van de toename van adipocyten en de daaropvolgende dissociatie van elastische vezels die niet langer met elkaar verbonden zijn;
• Infiltrerende fase waarin de huid meer uitgedroogd en kwetsbaar begint te lijken. Deze fase brengt de waarneming van knobbels en verhoogde pijn bij aanraking met zich mee;
• Fibrose verschijningsfase waarin cellulitis zich een weg baant naar de dermis of diepere lagen van de huid. In dit stadium verschijnt de blokkade van de koolhydraatafvoer, waarover veel is gesproken in verband met diëten en afvallen, evenals de blokkade van het lymfestelsel. Esthetisch gezien veranderen de knobbels in veel grotere macronodules;
• Fibrose littekenstadium of tijd waarin de lederhuidvezel veel dichter wordt omdat het agglomeraat afval is, dat niet kan worden afgevoerd door stagnatie van vocht zoals water en vet. Esthetisch manifesteert deze fase zich met zwellingen op de huid en leidt tot degeneratieve veranderingen die in het beginstadium te zien zijn. De aandoening brengt een sterk gevoel van pijn met zich mee, dat alleen maar verergert door het plaatselijke en zich verspreidende gevoel van kou, en dat zijn oorsprong vindt in het gewicht dat het gebied aantast.

Factoren voor het ontstaan van cellulitis

Om de mogelijke oplossingen voor cellulitis te begrijpen, is het noodzakelijk te begrijpen hoe cellulitis eruit ziet en wat de belangrijkste oorzaken van de ziekte zijn in termen van genetische en leefstijlfactoren. Om de oorzaken van cellulitis te begrijpen, moet men eerst inzien dat de oorzaak niet uniek is, maar afhangt van verschillende onderling samenhangende factoren.

De factoren zijn onderverdeeld in:

• primair die welke niet afhankelijk zijn van de wil of het gedrag van de persoon. Ze verwijzen naar geslacht, ras en genetica. Vrouwen hebben over het algemeen meer last van cellulitis. Blanke vrouwen hebben er meer last van omdat zij gevoeliger zijn door de werking van oestrogeen op specifieke receptoren in hun lichaamsbouw. Wat opvalt is het genetische aspect van cellulitis, want de familie is de eerste oorzaak van het verschijnen van cellulitis. Als de moeder of grootmoeder eraan lijdt, is de kans groot dat het probleem zich ook bij de volgende generatie van de vrouwelijke bevolking manifesteert.
• Secundair houdt verband met de aanwezigheid van de specifieke ziekten. Ze houden vooral verband met het gebruik van bepaalde geneesmiddelen die een goede doorbloeding belemmeren en bijdragen tot de afzetting van de vloeibare lagen van de lederhuid, waardoor de ziekte ontstaat. Deze factoren houden verband met de toepassing van bepaalde hormonen en anticonceptiemethoden zoals pillen.
• Verzwarende omstandigheden die verband houden met de levensstijl en dus gecorrigeerd kunnen worden. Ze houden vooral verband met een verkeerde en onevenwichtige voeding, zwakke en onvoldoende voeding en te zoute en vette voeding. Roken en de consumptie van alcoholische dranken leiden tot het minder vasthouden van water en worden daarom beschouwd als de belangrijkste factoren bij het ontstaan van cellulitis. Daarna volgde een sedentaire levensstijl met weinig lichaamsbeweging, met behoud van dezelfde houding en niet klaar voor een gezonder leven en meer lichaamsbeweging.

Wat kunnen we doen om cellulitis te verwijderen?

Tegenwoordig heeft onderzoek in de esthetische geneeskunde verschillende wapens opgeleverd om dit probleem tegen te gaan. Aangezien de oorzaken van cellulitis talrijk en bijna altijd aanwezig kunnen zijn, is het belangrijk dat de behandeling op meerdere fronten effectief is. Zoals we hierboven hebben gezien, zijn een gezonde voeding en ook lichte lichaamsbeweging noodzakelijk om cellulitis te bestrijden, vooral in de onderhoudsfase. Wat de behandelingen betreft, worden verschillende aanvullende technieken gebruikt met gebruikelijke protocollen, afhankelijk van de basistoestand van de patiënt. Het is duidelijk dat door de diversiteit van de steekproef één soort behandeling meestal niet efficiënt is.

De gebruikelijke cellulitisbehandeling van vandaag

Mesotherapie is ongetwijfeld een van de meest populaire therapeutische handelingen door de jaren heen, en vandaag de dag beschouwen sommigen het als een beetje “oud” vanwege het gebrek aan efficiëntie en commerciële promotie van elektrische behandelingen met betere resultaten en meer comfort voor cliënten. Maar sinds oktober, met het op de markt komen van ALIDYA, het nieuwe Italiaanse preparaat dat speciaal voor cellulitis is ontworpen en geproduceerd, heeft mesotherapie zeker weer betekenis gekregen.

Virtuele mesotherapie, dat is als een zeer efficiënt wapen. Het is het systeem voor de transdermale toepassing van cosmetische producten, meestal op natuurlijke basis, maar ook geneesmiddelen, of nog vaker hun combinatie door middel van specifieke gekarakteriseerde elektriciteit.

Cavitatie, de medische toepassing van laagfrequent ultrageluid, ligt meestal rond de 40 kHz. Het wordt voornamelijk gebruikt om plaatselijke adipositas te behandelen, omdat het vetcellen kan oplossen en zo de dikte van het vetweefsel kan verminderen. De diepte van zijn werking is ongeveer 2 cm en deze prestatie van het afbreken van onderhuids vetweefsel heeft een zeer positieve invloed op cellulitis.

Radiofrequentie, handelend op specifieke hoogfrequente elektriciteit, kan handelend op vette cellen in diepte met biofysische prestaties van elektrische energie in hitte controleren. Hiermee wordt een tekort aan de bestaande collageenvezels aangemaakt en de versteviging van de huid stimuleert ook de aanmaak van nieuw collageen “neo-collagenase” en verbetert tegelijkertijd de microcirculatie. Het werkt doeltreffend in op de drie pathofysiologische oorzaken van cellulitis: het vermindert het lipocytenvolume, verbetert de microcirculatie en regenereert het bindweefsel, en de huid wordt verjongd en verstevigd.

Lymfedrainageapparaat, is een massage die een belangrijke verbetering van de circulatie van lymfevocht mogelijk maakt als een van de noodzakelijke ontgiftingsprocedures. Het is ook nodig voor de behandeling van oedemen, vooral in de onderste ledematen.

Het verwijderen van de lymfatische verstopping heeft een uiterst positief effect op de behandeling van cellulitis en neemt dus een van de oorzaken ervan weg.